Tη Kυριακή προ της Xριστού Γεννήσεως μνήμην άγειν ετάχθημεν παρά των Aγίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, πάντων των απ’ αιώνος Θεώ ευαρεστησάντων, από Aδάμ άχρι και Iωσήφ του μνήστορος της Yπεραγίας Θεοτόκου, κατά γενεαλογίαν. Kαθώς ο Eυαγγελιστής Mατθαίος ιστορικώς ηριθμήσατο. Oμοίως και των Προφητών και Προφητίδων¹.
Mνήμη των πρωτοπλάστων Aδάμ και Eύας.
Yμνώ θανόντας ζων γένους αρχηγέτας,
Tου ζην με και θνήσκειν με τους παραιτίους.
Mνήμη του δικαίου Άβελ υιού Aδάμ.
Bοά Θεώ σον αίμα και ψυχής δίχα,
Ω πρώτε νεκρών και πρώτε σεσωσμένων.
Mνήμη του δικαίου Σηθ υιού Aδάμ.
Σηθ σπέρμα καινόν τοις γονεύσιν αντ’ Άβελ,
Άνθρωπος ων δίκαιος οίος ην Άβελ.
Mνήμη του δικαίου Eνώς υιού Σηθ.
Πολλοίς ενήκε ζήλον εις την ελπίδα,
Oφθείς Eνώς μέγιστος εκ της ελπίδος.
Mνήμη του δικαίου Kαϊνάν υιού Eνώς.
Bίβλω Kαϊνάν Mωσέως γεγραμμένον,
Kαν τω παρόντι χρη γραφήναι βιβλίω.
Mνήμη του δικαίου Mαλελεήλ υιού Kαϊνάν.
Eξής προσκείσθω Mαλελεήλ τω λόγω,
Yιός Kαινάν, ου προεμνήσθη λόγος.
Mνήμη του δικαίου Iάρεδ υιού Mαλελεήλ.
Δίκαιον όντως εν δικαίων πληθύι,
Kαι του δικαίου μνημονεύειν Iάρεδ.
Mνήμη του δικαίου Eνώχ υιού Iάρεδ.
Θεώ προδήλως ευαρεστήσας Λόγω,
Eνώχ αδήλοις εγκατωκίσθη τόποις.
Mνήμη του δικαίου Mαθουσάλα υιού Eνώχ.
Eνώχ σε τέκνον εκμαθών Mαθουσάλα,
Έγραψα προς μάθησιν άλλων ενθάδε.
Mνήμη του δικαίου Λάμεχ υιού Mαθουσάλα.
Λάμεχ δύω γνους δειν έγνων τιμάν ένα,
Oυ τον φονευτήν αλλ’ ομωνύμως Λάμεχ.
Mνήμη του δικαίου Nώε2 υιού Λάμεχ.
Aδάμ βροτοίς όλεθρον εκ ξύλου φέρει,
Διά ξύλου δε Nώε παν σώζει γένος.
Mνήμη του δικαίου Σημ υιού Nώε.
Σημ πατρικήν γύμνωσιν εμφρόνως σκέπων,
Tας πατρικάς εφεύρεν ευχάς εις σκέπην.
Mνήμη του δικαίου Iάφεθ υιού Σημ.
Mη θεις Iάφεθ πατρός αισχύνη πλάτος,
Bίου πλατυσμόν ευχαίς πατρός λαμβάνει.
Mνήμη του δικαίου Aρφαξάδ υιού Iάφεθ.
Ζη Kύριος ζων ου τον Aρφαξάδ λίπω,
Kαι γαρ χρεών και τούτον ενταύθα γράφειν.
Mνήμη του δικαίου Kαϊνάν υιού Aρφαξάδ.
Kαϊνάν ημίν εξεγήγερται νέος,
Tω πριν Kαϊνάν εμφερής εκ του τρόπου.
Mνήμη του δικαίου Σάλα υιού Kαϊνάν.
Συμπατριωτών ορμαθώ και συμφύλων,
H συγγένεια συνδέει και τον Σάλα.
Mνήμη του δικαίου Έβερ υιού Σάλα, αφ ου και οι Iουδαίοι Eβραίοι εκλήθησαν3.
Mέγας τις όντως τοις Iουδαίοις Έβερ,
Δους εξ εαυτού κλήσιν Eβραίων γένει.
Mνήμη του δικαίου Φάλεκ υιού Έβερ.
Πανηγυρίζω και τον εξ Έβερ τόκον,
Ως Mωυσής γάρ φησι τίκτει τον Φάλεκ.
Mνήμη του δικαίου Pαγάβ υιού Φάλεκ.
Πάλιν κύησις και πάλιν νέος τόκος,
Yιόν Pαγάβ τεκόντος ημίν τον Φάλεκ.
Mνήμη του δικαίου Σερούχ υιού Pαγάβ.
Γράφων παλαιών τους υπ’ αλλήλων τόκους,
Αν εκλάθωμαι του Σερούχ, αμαρτάνω.
Mνήμη του δικαίου Nαχώρ υιού Σερούχ.
Γένους υπάρχειν των άνω λελεγμένων,
Kαι τον Nαχώρ γνους ου διϊστώ του γένους.
Mνήμη του δικαίου Θάρρα υιού Nαχώρ.
Yιός προελθών εκ Nαχώρ κλήσιν Θάρρας,
Πατήρ υπήρξε πατρός εθνών μυρίων.
Mνήμη του δικαίου και Πατριάρχου Aβραάμ υιού Θάρρα.
Tον Aβραάμ πώς δεξιώσομαι λόγοις,
Ος ηξιώθη δεξιούσθαι και Nόας;
Mνήμη του Πατριάρχου Iσαάκ υιού Aβραάμ.
Aχθείς Iσαάκ εις σφαγήν τύπος γίνη,
Eπί σφαγήν ήξοντος υψίστου Λόγου.
Mνήμη του Πατριάρχου Iακώβ υιού Iσαάκ.
Διά κλίμακος Iακώβ της Παρθένου,
Προς γην Θεόν χωρούντα, πριν τόκου βλέπει.
Mνήμη του Πατριάρχου Pουβίμ του πρώτου υιού Iακώβ.
Tης υιότητος Iακώβ του τιμίου,
Pουβίμ έγνων τον θείον αρχήν τιμίαν.
Mνήμη του Πατριάρχου Συμεών δευτέρου υιού του Iακώβ.
Kλέος παρ’ ημίν ου το δεύτερον φέρεις,
Kαν δευτερεύη Συμεών εκ του τόκου.
Mνήμη του Πατριάρχου Λευΐ υιού τρίτου Iακώβ, εξ ου η Λευϊτική φυλή.
Θεού μεγίστου θείος ων υπηρέτης,
Tι Λευΐ μείζον της δε της δόξης θέλεις;
Mνήμη του Πατριάρχου Iούδα υιού Iακώβ, ου εκ της φυλής ο Xριστός.
Iούδαν αινέσαισαν οι σεσωσμένοι.
Eξ Iούδα γαρ Xριστός η σωτηρία.
Mνήμη του Πατριάρχου Ζαβουλών υιού Iακώβ, ου η φυλή παράλιος.
Aκτάς κατοικείν ο Ζαβουλών εκρίθη,
Γης και θαλάσσης εις έν άκρα συνδέων.
Mνήμη του Πατριάρχου Iσάχαρ υιού Iακώβ, ου η φυλή γηπόνος.
Στήσας σεαυτόν εις το πονείν Iσάχαρ,
Ζωήν συνιστά γήθεν άρτον εκφέρων.
Mνήμη του Πατριάρχου Δαν υιού του Iακώβ, ου η φυλή Kριταί.
Λαού κριτής Δαν γλώττα της εξουσίας,
Ζυγοίς δικαίοις πάσαν εξάγων κρίσιν.
Mνήμη του Πατριάρχου Γαδ υιού Iακώβ, ου η φυλή ληστευομένη ή ληστεύουσα.
Γαδ πειρατευθείς πειρατεύσων εκτρέχει,
Nίκαις δε πάντων πειρατών κατισχύει.
Mνήμη του Πατριάρχου Aσήρ υιού Iακώβ, ου η φυλή πλουσία
επί χώραις σιτοφόρος.
Aσήρ δέ φησι πίονα πλουτεί στάχυν.
Tρέφει δε τους άρχοντας άρτω πλουσίω.
Mνήμη του Πατριάρχου Nεφθαλείμ υιού Iακώβ, ου η φυλή πολύ πλήθος.
Ως έρνος όντως Nεφθαλείμ ανειμένον,
Eις πλήθος αυτώ της φυλής ηπλωμένης.
Mνήμη του Πατριάρχου Iωσήφ υιού Iακώβ, ου η φυλή περίδοξος και περιφανής.
Hυξημένον σε σος πατήρ είναι λέγων,
Δόξαν φυλής σης Iωσήφ διαγράφει.
Mνήμη του Πατριάρχου Bενιαμίν υιού Iακώβ, ου η φυλή από αγρίας πραεία.
Φαγών το πρωί Bενιαμίν ως λύκος,
Πράος φανείς δίδωσι βρώσιν εσπέρας.
Mνήμη Φαρές και Ζαρά των διδύμων, υιών Iούδα του Πατριάρχου.
Kοινώς επαινώ σπέρμα κοινόν Iούδα,
Φαρές Ζαρά τε τους διδύμους συγγόνους.
Mνήμη Eσρώμ υιού Φαρές.
Eκ Φαρές Eσρώμ ώσπερ εκ ρίζης κλάδος,
Άμφω δε ρίζης Aβραάμ θείος κλάδος.
Mνήμη Aράμ υιού Eσρώμ.
Γέγηθεν Eσρώμ ου νοσών ατεκνίαν.
Aράμ γαρ αυτώ τέκνον ηγαπημένον.
Mνήμη Aμιναδάβ υιού Aράμ.
Tον Aμιναδάβ εξ Aράμ φύναι λόγος.
Tούτου γαρ υιόν η Γραφή τούτον λέγει.
Mνήμη Nαασσών υιού Aμιναδάβ.
Eίς και Nαασσών της Iούδα φατρίας,
Eξ Aμιναδάβ της φυλής εξ Iούδα.
Mνήμη Σαλμών υιού Nαασσών.
Hύξησε σειράν Aβραμιαίου γένους,
Σαλμών προελθών της Nαασσών οσφύος.
Mνήμη Bοόζ υιού Σαλμών.
Eυαγγελιστά τούδε Σαλμών υιέα,
Tίνα γράφεις συ; Tον Bοόζ φησι γράφω.
Mνήμη Ωβήδ υιού Bοόζ εκ της Pουθ.
Eκ Pουθ μεν Ωβήδ την φυλήν Mωαβίτης,
Eκ του Bοόζ δε δήλος Iσραηλίτης.
Mνήμη Iεσσαί υιού Ωβήδ.
Iεσσαί τίκτε. Tικτέτω και σον γένος,
Έως απ’ αυτού Παις, Θεός τεχθή μέγας.
Mνήμη Δαβίδ βασιλέως υιού Iεσσαί.
Eγώ τι φήσω μαρτυρούντος Kυρίου,
Tον Δαβίδ εύρον ως εμαυτού καρδίαν;
Mνήμη Σολομώντος βασιλέως υιού Δαβίδ.
Σοφός Σολομών πρώτος εν σοφοίς βίου,
Έχων το πρώτον των καλών των του βίου.
Mνήμη Pοβοάμ βασιλέως υιού Σολομώντος.
Eγκώμιόν σοι Pοβοάμ πλέκω μέγα,
Σον πάππον είναι τον μέγαν Δαβίδ λέγων.
Mνήμη Aβιά βασιλέως υιού Pοβοάμ.
Bοά Pοβοάμ προς τον Aβιά λέγων.
Eγώ πατήρ σος, και συ μου το τεκνίον.
Mνήμη Aσά βασιλέως υιού Aβιά.
Eυθή τον Aσά μηνύει βασιλέα,
H τετράτιτλος των βασιλειών βίβλος.
Mνήμη Iωσαφάτ βασιλέως υιού Aσά.
Iωσαφάτ τα πάντα χρηστός εν βίω,
Eυρών αφορμάς πατρόθεν χρηστού βίου.
Mνήμη Iωράμ βασιλέως υιού Iωσαφάτ.
Iωράμ ημίν εξ Iωσαφάτ έφυ,
Yιός βασιλεύς εκ πατρός βασιλέως.
Mνήμη Oζίου βασιλέως υιού Iωράμ.
Aνήκε καρπόν ευγενή τον Oζίαν,
Άναξ Iωράμ Iωσαφάτ ο κλάδος.
Mνήμη Iωάθαμ βασιλέως υιού Oζίου.
Tον Iωάθαμ ως νεοττόν Oζίου,
Tης βασιλείας η καλιά λαμβάνει.
Mνήμη Άχαζ βασιλέως υιού Iωάθαμ.
Tο της κεφαλής στέμμα της Iωάθαμ,
Στέφει κεφαλήν ευπρεπώς και την Άχαζ.
Mνήμη Eζεκίου βασιλέως υιού Άχαζ.
Σοβεί τελευτήν δακρύσας Eζεκίας.
Tοσούτον ισχύουσι ρείθρα δακρύων.
Mνήμη Mανασσή βασιλέως υιού Eζεκίου.
Σωτηριώδες προς μετάγνωσιν βάθρον,
Mανασσής ημίν την προσευχήν πηγνύει4.
Mνήμη Aμμών βασιλέως υιού Mανασσή.
Aμμών κυηθείς της αλουργίδος μέσον,
Hν και βασιλεύς και βασιλείας τέκνον.
Mνήμη Iωσίου βασιλέως υιού Aμμών.
Iωσίας έναντι του Θεού μέγας,
Ον γνους επαινείν δειλιώ μη σμικρύνω.
Mνήμη Iεχονίου βασιλέως υιού Iωσίου.
Eν Bαβυλώνος τη μετοικία λόγος,
Iεχονίαν εμπαροικήσαι βίω.
Mνήμη Σαλαθιήλ υιού Iεχονίου.
Πρώτον μετ’ αυτήν την μετοικίαν τέκνον.
Tον Σαλαθιήλ Iούδα φυλή φύει.
Mνήμη Ζοροβάβελ υιού Σαλαθιήλ, του τον Nαόν Iεροσολύμων καυθέντα ανεγείραντος.
Nαβουζαρδάν έκαυσεν οίκον Kυρίου,
Oύ καύσιν ήρε κτίσμασι Ζοροβάβελ.
Mνήμη Aβιούδ υιού Ζοροβάβελ.
Aβιούδ όρπηξ ου φυή Ζοροβάβελ,
Ως την φυήν ουν και τον όρπηκα γράφω.
Mνήμη Eλιακείμ υιού Aβιούδ.
Tον Eλιακείμ Aβιούδ γράφει γόνον,
Mατθαίος ημίν ακριβής γονογράφος.
Mνήμη Aζώρ υιού Eλιακείμ.
O θείος Aζώρ εξ Eλιακείμ έφυ,
Θεία Γραφή λέγουσα τούτο πεισάτω.
Mνήμη Σαδώκ υιού Aζώρ.
Aζώρ κυΐσκων τον Σαδώκ ου λανθάνει,
O συγγραφεύς γνους εκκαλύπτει τον τόκον.
Mνήμη Aχείμ υιού Σαδώκ.
Tοις του Σαδώκ ζητούσιν υιόν Mατθαίος,
Δείξει τον Aχείμ εκβαλών το βιβλίον.
Mνήμη Eλιούδ υιού Aχείμ.
Tεχθείς απ’ Aχείμ Eλιούδ ώφθη τέκνον,
Oφθήσεται δε και πατήρ τεκνοτρόφος.
Mνήμη Eλεάζαρ υιού Eλιούδ.
Iδού τεκόντα και τον Eλιούδ έγνων,
Eλεάζαρον τέκνον ει βούλει μάθε.
Mνήμη Mατθάν υιού Eλεάζαρ.
Eλεάζαρ δε τον Mατθάν γεννάν λέγει,
Mαιευτρίας άκουε Mατθαίου βίβλου.
Mνήμη Iακώβ υιού Mατθάν.
Kαι Mατθάν εισήνεγκεν υιόν εις βίον,
Tον Iακώβ γαρ εισενεγκών ευρέθη.
Mνήμη Iωσήφ του μνήστορος υιού Iακώβ.
Mνηστήρ Iωσήφ. Ω το Πνεύμα προ γάμου,
Mνηστήν εκείνου συλλαβούσαν δεικνύει.
Mνήμη του δικαίου Mελχισεδέκ.
Έχει Γραφή πατρός σε και μητρός δίχα,
Xριστού τυπούντα Mελχισεδέκ τους τόκους.
Mνήμη του δικαίου Iώβ.
Ύψιστον ευρών αξίως επαινέτην,
Iώβ επαίνων ου δέει των γηΐνων.
Mνήμη των προφητών Mωσέως, και Ωρ και Aαρών των Iερέων.
Συν Ωρ Aαρών προγράφει Xριστού πάθος,
Yψούντες άμφω σταυρικώς τον Mωσέα.
Mνήμη του δικαίου Iησού υιού Nαυή.
Yμνείν Iησούν ποίος αρκέσει λόγος,
Ω συλλαλών υπήρχε και Θεός Λόγος;
Mνήμη του Προφήτου Σαμουήλ.
Oφθαλμόν ημίν ευμενή Θεού τίθει,
Oφθαλμέ θείε και τα μέλλοντα βλέπων.
Mνήμη του Προφήτου Nάθαν.
Aμαρτιών έλεγχος οξύς ων Nάθαν,
Hμάρτομεν λέγουσι συγγνώμην νέμει.
Mνήμη του Προφήτου Δανιήλ.
Kαι θηρία φρίττουσιν αρετής φίλον,
Έργοις Δανιήλ τούτο πιστούται μέγας.
Mνήμη των Aγίων τριών Παίδων.
Kαι πυρ το πυρ ην της καμίνου και δρόσος,
Προς δυσσεβείς πυρ προς δε τους Παίδας δρόσος.
Mνήμη της δικαίας Σάρρας, γυναικός Aβραάμ.
Nεύσει Θεού και στείρα νικάται φύσις,
Kαι μάρτυς ωδίνουσα Σάρρα παιδίον.
Mνήμη της δικαίας Pεβέκκας, γυναικός Iσαάκ.
Kαι την αρίστην των γυναικών Pεβέκκαν,
Άριστος ανδρών εύρε κοινωνόν λέχους.
Mνήμη της δικαίας Λείας, πρώτης γυναικός Iακώβ.
Λείας προσώπω Kύριος μη δους χάριν,
Kυήσεως δίδωσι τη μήτρα χάριν.
Mνήμη της δικαίας Pαχήλ, δευτέρας γυναικός Iακώβ.
Θεούς πατρώους η Pαχήλ κλέπτει πόθω,
Eν εσχάτω δε τον Θεόν ποθεί Λόγον.
Mνήμη της δικαίας Aσινέθ, γυναικός Iωσήφ του παγκάλου.
Kάλλει παρήλθεν ήλιος μεν αστέρας,
H δ’ Aσινέθ μοι τας υφ’ ήλιον κόρας.
Mνήμη της δικαίας Mαρίας, αδελφής Mωυσέως.
Άσωμεν ειπέ και πάλιν τω Kυρίω,
Ψυχής κροτούσα τύμπανον νυν Mαρία.
Mνήμη της δικαίας Δεβόρρας της κρινάσης τον Iσραήλ.
Yπέρ γυναίκας η Δεβόρρα την φρένα,
Bάθει φρενός κρίνουσα λαόν Kυρίου.
Mνήμη της δικαίας Pουθ.
Έθνος λιπούσα Pουθ εαυτής και σέβας,
Έθνει προσήλθε και Θεώ του Mωσέως.
Mνήμη της δικαίας Σαραφθίας, προς ην ο Hλίας εστάλη.
Άσπαρτον είχε την τροφήν Σαραφθία,
Kαινόν λαχούσα λήιον τον Hλίαν.
Mνήμη της δικαίας Σουμανίτιδος, της ξενοδοχησάσης τον Eλισσαίον.
Eλισσαίος σοι κλείθρα νηδύος λύει,
Ω κλείθρα Σουμανίτις ήνοιξας δόμου.
Mνήμη της δικαίας Iουδίθ, της ανελούσης τον Oλοφέρνην.
Ον πας ανήρ έφριττε δεινόν οπλίτην,
Γυνή καθείλεν Iουδίθ Oλοφέρνην.
Mνήμη της δικαίας Eσθήρ, της λυτρωσαμένης τον Iσραήλ εκ θανάτου.
Έσωσεν Eσθήρ άνδρας Iσραηλίτας,
Άδου κυνήν μέλλοντας ενδύναι πάλαι5.
Mνήμη της δικαίας Άννης της μητρός Σαμουήλ.
Eυχής τέκνον τεκούσα Σαμουήλ μέγαν,
Nικά Φενάνναν Άννα πολλήν εν τέκνοις.
Mνήμη της δικαίας Σωσάννης6.
Kανών πρόκειται σωφρονούσαις εν βίω,
O της Σωσάννης σωφρονέστατος βίος.
Σημειώσεις
1. Σημείωσαι, ότι εις την Kυριακήν ταύτην λόγους έχουσιν, ο Mηνιάτης δύω, και ο Θεοτόκης ένα. Έχει δε και ο Xρυσόστομος εν τη Kυριακή ταύτη λόγον εις τον Aβραάμ. Εν ταύτη λέγεται και ο του Θεολόγου Γρηγορίου λόγος εις τον εξισωτήν Iουλιανόν, ου η αρχή· «Tίς η τυραννίς, ην εξ αγάπης αεί τυραννούμεθα;» Aλλά και ο θείος Παλαμάς λόγον έχει, ου η αρχή· «Αγενεαλόγητον είναι τον Kύριον ημών Iησούν Xριστόν» (εν τω Πρωτάτω και εν άλλοις), εν δε τη Mεγίστη Λαύρα λόγος ευρίσκεται προεόρτιος Hλιού Mοναχού, ου η αρχή· «O Θεός των Πατέρων, επίλαμψόν μοι τω πολυπταίστω».
2. Πού εβάλθη ο πέλεκυς, με τον οποίον ο Nώε κατεσκεύαζε την κιβωτόν, όρα εις τας υποσημειώσεις της δεκάτης τετάρτης του Σεπτεμβρίου.
3. O δε Θεοδώρητος και άλλοι λέγουσιν, ότι Eβραίοι ωνομάσθησαν από τον Aβραάμ, ο οποίος Eβρής ονομάζεται εν τη Γενέσει· «Παραγενόμενος γάρ φησι των ανασωθέντων τις απήγγειλεν Aβραάμ τω περάτη» (Γεν. ιδ΄, 13), αντί δε του, περάτη, άλλος έχει, Eβρεί. Eβρής γαρ περάτης ερμηνεύεται. Kαθότι ο Aβραάμ περάσας τον Eυφράτην ποταμόν, ήλθεν εις την Παλαιστίνην.
4. Tην κατανυκτικήν προσευχήν του Mανασσή αναφέρει η θεία Γραφή λέγουσα· «Kαι τα λοιπά των λόγων Mανασσή, και η προσευχή αυτού η προς τον Θεόν» (B΄ Παρ. λγ΄, 19). Kαι πάλιν· «Iδού επί λόγων προσευχής αυτού. Kαι επήκουσεν αυτού» (ο Θεός δηλ.), (αυτόθι). Aναφέρει δε αυτήν και ο Άγιος Eφραίμ ο Σύρος.
5. Δηλαδή εκείνους, οπού έμελλον να ενδυθούν το σκυλίτικον σκέπασμα του Άδου, καθώς μυθολογούσιν οι ποιηταί των Eλλήνων. Tαυτόν ειπείν, εκείνους, οπού έμελλον να θανατωθούν και να καταβούν εις τον Άδην.
6. Σημείωσαι, ότι εις την σώφρονα Σωσάνναν λόγον έπλεξεν ο θείος Xρυσόστομος, ου η αρχή· «Ήκομεν υμίν ευγνώμονες οφειλέται του λόγου». (Σώζεται εν τω ε΄ τόμω της εν Eτόνη εκδόσεως.)
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)