“Τότε θα σας επισκιάσει το άκτιστο φώς, και στο φώς αυτό θα δείτε τη θεία άπειρότητα και θα αντιληφτείτε ότι είναι αδύνατον να περιοριστεί ο Χριστός σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο, πέρα από εκείνο του απολύτου Θεού, του Δημιουργού του κόσμου, του ουρανού και της γης”
Έθεσα ως σκοπό της ζωής της Μονής μας να βοηθήσει αυτούς πού διαβάζουν το βιβλίο του άγιου Σιλουανού και δεν έχουν ακόμη κατανοήσει ότι ο άνθρωπος αυτός έλαβε το δώρο της υποστατικής προσευχής και προσευχόταν εκτενώς για ολόκληρο τον κόσμο.
Έτσι, η διδασκαλία αυτή τού Γέροντα αποτελεί θεμέλιο της Μονής μας. Όσους έρχονται εδώ τους ικετεύω: Αφομοιώστε το πνεύμα του πατέρα μας Σιλουανού! Τότε θα σας επισκιάσει το άκτιστο φώς, και στο φώς αυτό θα δείτε τη θεία απειρότητα και θα αντιληφτείτε ότι είναι αδύνατον να περιοριστεί ο Χριστός σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο, πέρα από εκείνο του απολύτου Θεού, του Δημιουργού του κόσμου, του ουρανού και της γης.
Όταν βρισκόμαστε μπροστά στο εγχείρημα να οικοδομήσουμε ένα τέτοιο μοναστήρι, όπου προσεύχονται άνθρωποι πού κατάγονται από διάφορες χώρες και μιλούν διάφορες γλώσσες, τότε βεβαίως θα έχουμε από πρακτική άποψη πολλές δυσκολίες.
Εσείς όμως, όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, βοηθήστε με να οικοδομήσω το μοναστήρι με τέτοια συνείδηση! Διαβάστε στον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, πού λέει ότι ο Χριστός πέθανε «περί των αμαρτιών … όλου του κόσμου» . Στην ευαγγελική περικοπή για τη Σαμαρείτιδα αναφέρεται: «Αυτοί γάρ άκηκόαμεν, και οϊδαμεν ότι ούτος εστίν αληθώς ό Σωτήρ του κόσμου ο Χριστός». Το ίδιο βλέπετε και στον απόστολο Παύλο, ο οποίος λέει: «ουκ ένι Ιουδαίος … ουκ ένι δούλος … ουκ ένι άρσεν και θήλυ … ώστε ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις» . Αυτός είναι ο σκοπός μας.
Αν δεν θέσουμε τη σκέψη αυτή ως βάση της Μονής μας, τότε γεννιέται ένας τεράστιος αριθμός από μικρές ανθρώπινες παρεξηγήσεις, πού προσβάλλουν την αρχή αυτή της πίστεώς μας.
Πόσες φορές δεν άκουσα ότι μερικοί από σας δυσανασχετούν, γιατί η ακολουθία θα γίνει στη μία ή στην άλλη γλώσσα! – αντί να καταβάλουν προσπάθεια να εννοήσουν τη Λειτουργία γενικά και να εξοικειωθούν με τις γλώσσες πού δεν γνωρίζουν.
Τότε θα εξαφανιστούν όλες οι λεπτομέρειες. Τότε θα είναι δυνατή η ενότητά μας εν Χριστώ. Διαφορετικά δεν θα έχουμε δεχθεί τον Χριστό όπως Αυτός ο ίδιος το θέλει: «Ό εωρακώς εμέ εώρακε τον Πατέρα» . Όταν βλέπουμε τον Πατέρα εν Χριστώ, τότε βλέπουμε σε Αυτόν τον Δημιουργό αυτού τού κόσμου, και ή σκέψη μας αλλάζει εντελώς.
Δεν συνάντησα κανέναν πού να διαφώνησε με τον άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, ο οποίος λέει ότι με τη μετάνοια μας ανοίγονται βαθμηδόν οι πύλες της γνώσεως του θείου κόσμου . Έτσι, ή οδός προς τη γνώση αυτού του κόσμου βρίσκεται πρωτίστως με την πίστη και την αγάπη προς τον Χριστό και με τη μετάνοια. Όταν βλέπουμε τον Χριστό «καθώς έστι», τότε αρχίζουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας.
Διαπιστώνουμε πόσο μικροί, μηδαμινοί, αμαρτωλοί είμαστε και αρχίζουμε να θρηνούμε για τον εαυτό μας. Τότε, κατά το μέτρο των θρήνων μας, γεννιέται μέσα μας η αγάπη προς όλο τον κόσμο, εξαλείφονται οι διαιρέσεις και όλα γίνονται ένα εν Χριστώ.
Έτσι, από την πείρα μας, είδαμε ότι πρέπει να φέρουμε μέσα μας πριν από όλα αυτήν ακριβώς τη συνείδηση και τότε μόνο να μιλούμε για τα άλλα θέματα. Διαφορετικά, μολονότι εμείς θα τηρούμε κάθε εξωτερική πειθαρχία και τάξη, ή συνείδησή μας θα παραμένει «ιουδαϊκή», όπως δηλαδή οι Ιουδαίοι οι οποίοι δεν μπήκαν στο πραιτώριον «ίνα μη μιανθώσιν, άλλ’ ίνα φάγωσι το Πάσχα».
Αυτοί απέρριψαν τον Χριστό ως Μεσσία και Σωτήρα του κόσμου, γιατί Αυτός ήρθε για όλο τον κόσμο και όχι μόνο γι’ αυτούς, τους Εβραίους. Απομάκρυναν τον Χριστό γιατί Τον ήθελαν μόνο για τον εαυτό τους.
Τώρα μιλώ με μεγάλο πόνο καρδιάς. Δεν θέλω όμως να πονέσει η δική σας καρδιά τόσο, όσο ή δική μου, αλλά να χαίρεστε, πού βρήκατε τόπο όπου μπορούμε ελεύθερα να μιλούμε για τον μεγάλο Θεό μας, τον Χριστό.
Υπάρχει αυτό πού λέγεται «παγκόσμια θεωρία», σύμφωνα με την οποία στο ίδιο πλαίσιο τοποθετούνται και ο Χριστός και ο Βούδας και ο Μωάμεθ και ό Κομφούκιος κ.ά., ως μεγάλοι ή μικροί «διδάσκαλοι της ανθρωπότητας». Για μένα όμως πολυπόθητη είναι μόνο ή συνείδηση του Χριστού , ο Οποίος φέρει μέσα του όλο αυτό τον κόσμο. Και σε αυτό έγκειται ή χριστιανική παγκοσμιότητα του προσώπου.
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ ΤΟΜΟΣ Β΄. ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ